نهاد حقوق بشری «واک‌فری» (Walk Free) در آخرین گزارش از برده‌داری جهانی خود، تصریح کرده که مشکل برده‌داری نوین بدتر شده و تعداد کسانی که تحت این شرایط هستند در سراسر دنیا به ۵۰ میلیون نفر رسیده است. این رقم ۱۰ میلیون بیشتر از پنج سال پیش است. برده‌داری مدرن از نظر این موسسه شامل کار اجباری، کار کودکان، قاچاق انسان و ازدواج اجباری است.از این تعداد ۲۸ میلیون در حال کار اجباری هستند و ۲۲ میلیون قربانی ازدواج اجباری و استثمار جنسی و همچنین ۱۲ میلیون کودک کار در سراسر دنیا وجود دارد. بیشترین دلیل این افزایش این است که مردم از سرزمین های خود خارج و مجبور به مهاجرت اجباری شده‌اند. بر اساس این گزارش، افرادی که به دلیل تغییرات آب و هوایی، درگیری ها و رویدادهای شدید آب و هوایی مجبور به ترک خانه های خود هستند، به ویژه در معرض خطر استثمار قرار می گیرند. محدودیت جهانی حقوق زنان و اثرات اقتصادی و اجتماعی همه‌گیری کرونا نیز وضعیت را تشدید می‌کند. بر اساس این گزارش، برده داری مدرن در کره شمالی، اریتره، موریتانی، عربستان سعودی، ترکیه، تاجیکستان، امارات متحده عربی، روسیه، افغانستان و کویت بیشترین شیوع را دارد.اما حتی در مهمترین کشورهای صنعتی و نوظهور G20 نیز افراد زیادی هستند که مورد استثمار قرار می گیرند. بر اساس این گزارش، این رقم تنها در هند یازده میلیون در نظر گرفته شده است. پنج میلیون در چین، 1.8 میلیون در روسیه، 1.3 میلیون در ترکیه و 1.1 میلیون در ایالات متحده.

کشورهای G20 مسبب نیمی از برده‌داری مدرن

مسئله تامین زنجیره‌ای مواد اولیه که از موضوعات مورد بحث در کشورهای گروه ۲۰ است، یکی از دلایل اصلی بدتر شدن وضعیت برده‌داری مدرن است.کشورهای صنعتی و در حال توسعه مثل آمریکا و چین از جمله کشورهایی هستند که به دلیل استفاده از تامین زنجیره‌ای مواد اولیه به این برده‌داری مدرن غیر مستقیم کمک می‌کنند. بنا بر گزارش این موسسه، ۲۰ کشور صنعتی دنیا یا همان G20 به طور غیر مستقیم باعث نیمی از این برده‌داری مدرن هستند. این گزارش به واردات کالاهایی اشاره می‌کند که در شرایط مبتنی بر اجبار یا وابستگی تولید می‌شوند. هر ساله معادل ۴۶۸ میلیارد دلار آمریکا (معادل حدود ۴۳۴ میلیارد یورو) از این محصولات به اصطلاح پرریسک به کشورهای گروه ۲۰ وارد می‌شوند. این گروه متشکل از اتحادیه اروپا و کشورهای آمریکا، بریتانیا، آلمان، فرانسه، ایتالیا، کانادا، استرالیا، آرژانتین، برزیل، چین، هند، اندونزی، ژاپن، مکزیک، روسیه، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، کره جنوبی و ترکیه است. در این میان ایالات متحده امریکا با فاصله بزرگترین واردکننده این گونه محصولات است. این محصولات شامل کالاهایی هستند که در شرایط کار اجباری تولید می‌شوند و بیش از همه محصولات الکترونیکی و البسه را شامل می‌شوند. روغن پالم و صفحات خورشیدی نیز جزو این محصولات هستند. تنها در هند ۱۱ میلیون نفر و در چین ۵ میلیون نفر از نظر کاری استثمار می‌شوند. پس از آن روسیه با یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر، ترکیه با یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر و آمریکا با یک میلیون و یکصد هزار «برده مدرن» قرار دارند. به گفته موسس و مدیر نهاد «واک‌فری» برده‌داری مدرن در همه جنبه‌های زندگی اجتماعی ما نفوذ کرده است؛ در لباس‌های ما، در وسایل الکترونیک ما و در غذاهای ما.

تمجید از قوانین مربوط به زنجیره تامین

نهاد حقوق بشری «واک‌فری» خواهان مقررات سخت‌ و محکم برای زنجیره تامین مواد اولیه شده است تا جلوی استثمار کارگران گرفته شود. به گفته این نهاد در سال‌های گذشته کشورهای استرالیا، کانادا، آلمان و نروژ قوانینی را تصویب کردند که شرکت‌ها و دولت‌ها را در قبال استثمار در زنجیره تامین مسئولیت‌پذیر می‌کند. به گفته این نهاد این یک راه درست است اما هنوز کافی نیست. این سازمان همچنین از دولت‌ها درخواست کرده که برای مبارزه با برده‌داری مدرن، به عنوان مثال در ارائه تجهیزات کمکی یا در توسعه اقتصاد سبز، اقدامات بیشتری انجام دهند. همچنین در همکاری با رژیم‌های سرکوبگر باید به این موضوع توجه شود که تجارت و سرمایه‌گذاری منجر به کار اجباری هدایت‌شده از سوی دولت نشود. در این رابطه باید به کودکان، به خصوص دختربچه‌ها امکانات بیشتر و بهتری برای تحصیل و آموزش داده شده و جلوی ازدواج اجباری آنها گرفته شود. موسسه «واک‌فری» که در استرالیا قرار دارد برای تهیه این گزارش از متخصصان آمار، جرم‌شناسی، وکلا و حقوق‌دانان و کارشناسان توسعه کمک گرفته است. گفتنی است، زنان و دختران ۷۱ درصد کل قربانیان برده‌داری مدرن را تشکیل می‌دهند. بر اساس اعلام ILO، زنان و دختران بیشترین آمار بردگی را دارند؛ ۹۹ درصد از کل قربانیان در صنعت تجارت و ۵۸ درصد در سایر بخش‌ها را شامل می‌شوند.

منبع: spiegel